Dit jaar was de 25 editie van kunstmanifestatie Huntenkunst. Een aantal van de huidige 220 deelnemende kunstenaars hebben op alle 25 edities hun werk tentoongesteld. Voor hen is Huntenkunst een bron voor inspiratie.
Brigitte Gmachreich-Jünemann uit Kranenburg, Duitsland, heeft op één wand van haar stand 25 grafische werken hangen: van elke Huntenkunst editie één werk. Het thema is in de jaren hetzelfde gebleven: natuur en landschap.
Zij staat niet op Huntenkunst voor de verkoop. “Nee, de uitwisseling tussen de kunstenaars vind ik belangrijker. Ik doe hier nieuwe ideeën op.”
Toen Gmachreich-Jünemann voor de twintigste keer op Huntenkunst stond, wilde ze er mee stoppen. “Maar toen heb ik besloten om 25 edities vol te maken. Dat is nu het geval. Dus dit is mijn laatste Huntenkunst. Maar zeg nooit, nooit. ”
Voor Hannie Kortland uit Utrecht werkt Huntenkunst als een stok achter de deur. “Ik wil elk jaar met nieuw werk op Huntenkunst staan. Dat verplicht mij om werk te maken. Ik ben ook nog docent en dan is dat qua tijd niet altijd gemakkelijk.”
Kortland was er vanaf het begin bij. “Na zo veel jaar ontstaat er een band onderling, het wordt een soort familie. Je deelt lief en leed met elkaar.”
Huntenkunst geeft Kortland inspiratie voor nieuw werk. “Maar ik zie hier ook nieuwe technieken of leer van de anderen hoe je je werk goed kunt presenteren.”
Kunstfotograaf Evangelos Koukouwitakis is geboren in Griekenland, maar woont en werkt in Duisburg, Duitsland. Hij denkt nog graag terug aan de eerste Huntenkunst in de feesttent. “De vorige avond had Herman Brood nog in de tent gespeeld. Met onze kunst hebben wij snel weer de ‘goede sfeer’ in de tent gekregen.”
Het contact met het publiek en de deelnemende kunstenaars maakt Huntenkunst volgens Koukouwitakis zo uniek. De verkoop is bijzaak. “Nederlanders zijn kijkers, geen kopers”, zegt hij met een glimlach.
Koukouwitakis maakt deel uit van de ballotagecommissie van Huntenkunst.
Peter de Vis uit Peize reist tijdens Huntenkunst niet iedere keer terug naar het Hoge Noorden. Hij kan overnachten bij een andere deelnemer. Dat tekent de sfeer tussen deelnemers op Huntenkunst volgens De Vis.
Deelnemen aan Huntenkunst is voor De Vis een aanzet voor nieuw werk. “Je wilt natuurlijk elk jaar nieuw werk laten zien. Maar je komt ook uit je atelier. Je ziet nieuw werk van collega’s. En dat is heel inspirerend. Maar ook een opgave, als ik eerlijk moet zijn. Drie dagen gesprekken voeren met bezoekers en collega’s, je stand in gaten houden. Dat ben ik niet gewend.”
De Vis is niet alle 25 edities van Huntenkunst van de partij geweest. “Iedereen denkt dat wel. Maar ik heb een paar keer verstek moeten laten gaan.”