Op zaterdag 2 november overleed Frans Venhorst na een kortstondige ziekte. Hij was een vaste deelnemer aan Huntenkunst en wel vanaf het begin.
De eerste keer was ons evenement in zijn woonplaats Veldhunten. Vandaar de naam Huntenkunst. Daarnaast exposeerde Frans in de Ulftse Galerie bij de Boeken. Hij trok met zijn werk de aandacht door zijn kleurrijke schilderijen, objecten, zijn eigenzinnige en ook wel onverwachte combinaties, zijn typische gedachtesprongen. Al zijn werk ademt humor uit, ondeugd schuwt hij daarbij niet. Zijn werk maakt de kijker blij en zet deze aan tot genieten. Je treedt in een bijzondere wereld. Al zijn werk draagt de typische ‘Venhorst kenmerken’.
Relativeren kon hij als de beste, alles werd door hem in een ander daglicht gesteld. Hij was een gedreven kunstenaar. Kunst was voor hem leven en leven was voor hem kunst. Twee grootheden die bij hem onafscheidelijk tot één begrip verbonden waren en samenvielen in één groot geheel. Voor hem was dit een vanzelfsprekende zaak. Hij was vooral als levensgenieter kunstenaar en dit maakt hij in zijn werk maar al te duidelijk. Dit zorgt voor een wonderlijke en aangename beleving. Hij maakte alles volledig in eigen stijl, zonder opsmuk.
Hij bleef vooral zichzelf, eerlijk en niet verhullend en daarbij door niemand bepalend. Volledig zijn eigen weg volgend. Dit maakt Frans tot Frans en wie hij ook echt was, zoals wij hem zullen blijven herinneren: een groot persoonlijkheid. Ongetwijfeld moet hem het bedenken en maken van zijn werk veel plezier bezorgd hebben. In alle spullen – die hij vond- vormde voor hem de grote uitdaging om er zijn werkelijkheid, zijn wereld in te projecteren. Spullen konden hem aanzetten om er iets op zijn manier van te maken, om er een andere functie aan te geven. Ook de bouw van zijn atelier – hoe kan het anders – getuigt van zijn aanpak. De aaneenrijging van bouwsels kan men als één van zijn kunstwerken beschouwen. In het bouwwerk is duidelijk de hand van Frans terug te vinden. Bij de bouw werd zijn ongebreidelde fantasie niet beperkt en kwam de ‘schepper’ tot uiting.
Naast zijn beeldende kunst resten nog zijn schriftelijk vastgelegde gedachtenschetsen. Compacte uitingen, krachtig en gekoppeld aan wonderlijke omkeringen, eveneens humorrijk. Diepzinnige overdenkingen, filosofisch getint en juweeltjes van uitspraken. Uitspraken die aanzetten tot denken.
Met Frans gaan we een zeer markante en menselijke kunstenaar missen. Frans is er niet meer. Wat ons nog rest is zijn werk.
Harrie Schenning
Voorzitter Huntenkunst